De Filippijnse volksvertegenwoordiger en vakbondsleider Crispin Beltran werd op zaterdag 25 februari gearresteerd, bijna 24 uur nadat presidente Gloria Macapagal-Arroyo de noodtoestand uitriep. Zijn arrestatie en aanhoudende detentie toont aan dat het uitroepen van de noodtoestand voor Arroyo een onrechtmatige poging is om zich vast te klampen aan de macht en elke oppositie uit te roeien.
Crispin Beltran, van de progressieve partij Anakpawis, werd gearresteerd van zodra hij zijn huis verliet in de provincie Bulacan, ten noorden van de Filippijnse hoofdstad Manilla. Hij was op weg naar een persconferentie van de parlementaire oppositie.
De 73-jarige Beltran, kortweg "Ka Bel" in de Filippijnse volksbeweging, werd bekend als de leider van de Filippijnse vakbond KMU. Als vakbondsleider bezocht hij België verschillende keren. Hij is dus geen onbekende voor syndicalisten van de beide grote vakbonden in ons land. In eigen land is Ka Bel geliefd en geroemd onder de arbeiders en armen die hij vertegenwoordigt in het parlement dat voor de rest bijna uitsluitend wordt bevolkt door vertegenwoordigers van de schatrijke elite. Sinds 2001, toen hij zijn intrede maakte in het parlement onderscheidde hij zich als een principiële pleitbezorger van de armen die respect afdwong van vriend en vijand.
Ka Bel begon zijn beroepscarrière als een man van twaalf stielen en dertien ongelukken voor hij taxichauffeur werd in de grootstad Manilla. Tijdens de dictatuur van Ferdinand Marcos kwam hij op het voorplan als vakbondsleider en werd hij algmeen secretaris van de nieuwe vakbond KMU. In 1983 werd hij samen met de voorzitter van de KMU, Bert Olalia, en dertig anderen gearresteerd bij een inval in het vakbondskantoor. Later zou hij erin slagen om uit de gevangenis te ontsnappen waarna hij onderdook tot Marcos werd verdreven door een volksopstand, exact twintig jaar voor zijn recente arrestatie.
De aanklager legt Ka Bel ten laste dat hij zou opgeroepen hebben tot rebellie. De politieke achtergrond van zijn arrestatie is echter overduidelijk. Arroyo verwees als reden voor het uitroepen van de noodtoestand naar een zogenaamde samenzwering van communisten en opstandelingen in het leger en kondigde aan iedereen te laten arresteren die bij het plan betrokken zou zijn. Ze kondigde ook een betogingsverbod af en plaatste de media onder overheidscontrole. Blijkbaar wil ze de de politieke oppositie uitschakelen.
Beltran's collega Satur Ocampo van de partij Bayan Muna, die in juni 2005 tijdens een bezoek aan ons land nog verschillende Belgische parlementsleden ontmoette, ontsnapte ternauwernood aan een arrestatie toen hij de persconferentie van de oppositie verliet. Gewapende agenten in burger stopten zijn auto en arresteerden zijn chauffeur en secretaris terwijl de volksvertegenwoordiger in een andere auto kon ontkomen. Sindsdien is hij ondergedoken, net zoals andere kopstukken van de oppositie. Een honderdtal tegenstanders van Arroyo, waaronder minstens één generaal, zouden al aangehouden zijn.
Intussen komt het verzet tegen de noodtoestand op gang. De populariteit van Arroyo was immers al bijzonder laag wegens de ongebreidelde corruptie, het kiesbedrog tijdens de verkiezingen van 2004, de toenemende mensenrechtenschendingen en de aanhoudende armoede in het land. Tijdens het weekend moest de legerleiding nog een opstand van de mariniers de kop in drukken en de progressieve volksbeweging lanceerde al verschillende protestbijeenkomsten en meer protest kan verwacht worden in de komende dagen. Vanuit de gevangenis riep Ka Bel zelf op om de strijd tegen Arroyo op te voeren.
