Elections, Philippine style

Election fever has gripped the Philippines and many candidates and parties are campaigning in the streets of Manila. Meanwhile the combination of guns, goons and gold are the ingredients of another messy election campaign. The government deployed the military to certain urban poor areas of the city where they are harassing the campaigners of progressive party-list systems. Clear proof of government intervention in the elections has been made public this week when Gabriela Women's Party presented a leaked memo of the Office of the President to the public. The memo unveils a plan to "fully support several pro-administration parties" and "substantially lower the number of leftist or left-leaning party-list organizations in the House of Representatives. The memo explicitly mentions that the proposal to fund pro-administration parties is but one of the ways to achieve this goal. And probably it is just the most innocent...

Back in the Philippines with good and bad news

It has been exactly 10 days now since I arrived in the Philippines for a working visit and I've been quite busy since my arrival. Together with Hans, our local country representative, I had to facilitate two workshops with Philippine partner organizations to draft our planning for the following years. It was intense and not easy but it is always encouraging to discover that we are on the same wavelength as our local partner organizations. They continue to defend the people's right to health even in these days of danger and grief.

That brings us again to the current human rights situation. The last e-mail I received before I left was about the abduction of activist peasant leader Nilo Arado (picture) and shooting of human rights activist Leeboy Garachico on the island of Panay. I happen to know both of them quite well and have been hoping for news about Nilo since I arrived. Unfortunately there are no updates about the fate of Nilo and Ma. Luisa Posa-Dominado, who was abducted together with him. Anybody who is familiar with the current wave of political killings and the mindset of this government knows however who is to blame.

Satur is free! Mabuhay ka Ka Satur!

The human rights crisis in the Philippines has eaten much of my time these past few weeks. First there was the Permanent People's Tribunal second session on the Philippines in The Hague. It was an emotional experience to listen to all these testimonies in the presence of some of the victims. Then, there was the campaign against the detention of Satur Ocampo.

Fortunately, our efforts paid off this time. Satur was released today, although he had to post bail and the Philippe secretary of injustice already threatened to push for the start of his trial. Anyway, whatever they try Bayan Muna will be no. 1 in the May 14 polls.

Manifestanten tot De Gucht: “Stop the killings! Free Satur!”

Brussel, 29 maart 2007 - Een zestigtal demonstranten verzamelden voor het ministerie van buitenlandse zaken in Brussel om de aandacht van minister Karel De Gucht te vragen voor de penibele mensenrechtensituatie in de Filippijnen. Sinds het aantreden van presidente Gloria Arroyo zijn daar al meer dan 800 politieke moorden te betreuren en met de recente arrestatie van volksvertegenwoordiger Satur Ocampo is ook de parlementaire oppositie bedreigd.

De manifestatie werd georganiseerd door Stopthekillings.be, een brede coalitie van vakbonden, ngo's en andere organisaties. Deze campagne zette zich op de kaart op tien december van vorig jaar toen een duizendkoppige fakkelwake naar de Filippijnse ambassade trok om de politieke moorden aan te klagen. Sindsdien zijn er echter al terug tientallen moorden te betreuren.

Siche B. Gandinao was één van de slachtoffers. Zij was een actief lid van Bayan Muna en een lokale boerenorganisatie. Haar schoonvader, de provinciale verantwoordelijke van deze organisaties, werd op 8 februari omgebracht door een doodseskader. Gandinao getuigde enkele dagen later voor Philip Alston, de Speciale Rapporteur van de Verenigde Naties. Alston kwam na zijn missie in de Filippijnen, mede door haar getuigenis, tot de slotsom dat het Filippijnse leger achter de moordcampagne zit. Mevrouw Gandinao moest het op 10 maart met haar leven bekopen toen ook zij viel onder de kogels van een doodseskader.

Met de verkiezingen van 14 mei in het vooruitzicht neemt de politieke repressie in de Filippijnen nog toe, dat bewijst de arrestatie van de progressieve volksvertegenwoordiger Satur Ocampo. Hij wordt beschuldigd van een meervoudige moordzaak in het jaar 1985. Dat de zaak intussen verjaard is, deert de autoriteiten niet om Ocampo, van de populaire oppositiepartij Bayan Muna (Het Volk Eerst), op enkele weken voor de verkiezingen te arresteren. Het wordt zelfs absurder als men weet dat Ocampo van 1976 tot 1985 als politieke gevangene in de kerkers van dictator Marcos doorbracht. Meer nog, hij moet voorkomen in een rechtbank op het afgelegen eiland Leyte. Met een lang aanslepende rechtszaak in het vooruitzicht komt dat in feite neer op een verbanning voor deze populaire politicus.

De manifestatie bestond voornamelijk uit syndicalisten van het ACV en mensenrechtenactivisten van intal, Quinoa en enkele politieke partijen. Een delegatie met Guy Tordeur en Caroline Vanpoucke van ACV, sp.a volksvertegenwoordiger David Geerts, de Filippijnse mensenrechtenadvocaat Edre Olalia en Wim De Ceukelaire van intal-Filippijnengroepen België werd ontvangen door vertegenwoordigers van de minister. Tijdens het onderhoud drukten de leden van de delegatie erop dat de grens van het toelaatbare in de Filippijnen al lang bereikt is en dat een krachtig signaal van ons land noodzakelijk is. Het antwoord was omhuld in het gebruikelijke diplomatieke taalgebruik maar liet toch merken dat ook de officiële instanties bezorgd zijn. Er werd beloofd dat minister De Gucht of premier Verhofstadt die bezorgdheid zouden uiten in een officiële brief aan de Filippijnse presidente Arroyo. Daarnaast werden de plannen van de Europese Unie besproken om een onderzoeksmissie naar het land te sturen. De mensenrechtenactivisten drongen erop aan dat België in die missie een voortrekkersrol zou spelen.

Na het onderhoud besloot de actie met een korte toespraak van Guy Tordeur. Hij bedankte de aanwezigen en vroeg hen om de zaak te blijven opvolgen. Buitenlandse zaken had immers uitdrukkelijk gevraagd om elkaar op de hoogte te blijven houden en informatie over de mensenrechtensituatie in de Filippijnen uit te wisselen. De waakzaamheid van Belgische vakbonden, politici en ngo's over de veiligheid van hun Filippijnse collega's is dus zeker een stimulans voor ons land om een actieve rol te spelen.