Hong Kong, 18 december – De protestactiviteiten van de voorbije dagen in en rond het Victoria Park waren georganiseerd door de Hong Kong People’s Alliance (HKPA), een coalitie van 33 lokale organisaties waaronder vakbonden, studentenorganisaties, vrouwenorganisaties en andere basisorganisaties.
Migrantenorganisaties spelen een belangrijke rol in HKPA. Vooral de Filippijnse migranten zijn zeer actief. Dat is niet verwonderlijk in een stad waar naar schatting 100.000 Filippino’s werkzaam zijn in de slechtst betalende jobs.
“De organisatie van de People’s Action Week was geen sinecure,” vertelt Lee Kai Loon, van de Asian Student Alliance, één van de groepen in de HKPA, “De eerste vergadering had plaats in september 2004, meer dan een jaar geleden.” De HKPA was in staat om met de verschillende organisaties een gezamenlijk programma uit te werken voor de hele week.
In het park vallen toch verschillen op. Zo zijn er twee centrale pleinen en twee podia. De South China Morning Post, de belangrijkste engelstalige krant van Hong Kong had het over het gematigde “Sink WTO” kamp en het radikale “Junk WTO” kamp. Dat is echter lang geen accurate beschrijving. In de eerste plaats is de nuance tussen “sink” en “junk” eerder academisch. Bovendien zijn het groepen uit het zogenaamde ‘gematigde’ kamp die de meest geweldadige acties uitvoeren. En vele activisten lopen ook vlotjes van het ene plein naar het andere naargelang het programma. Verwarrend voor een journalist die alles in enkele lijntjes moet samenvatten.
In werkelijkheid is er een grote diversiteit aan groepen en zitten de verschillen eerder op een ander vlak. Aan de ene kant van het spectrum zijn er organisaties die enkel actief zijn rond één bepaald thema. Zo zal je de Koreaanse boeren bijvoorbeeld zelden een woord horen zeggen over gezondheidszorg of arbeidsrechten. Aan de andere kant zijn er groepen die de WTO in een historische en globale context benaderen. Vandaar dat er bijvoorbeeld ook conferenties doorgingen over het verband tussen de wereldhandel en oorlog. De oorlog tegen Irak bijvoorbeeld heeft ook een economische grondslag.
Niet iedereen is ook even gelukkig met de manier waarop de Koreanen de politie te lijf gaan. De lokale organisatoren laten duidelijk merken dat zij enkel vreedzame protesten organiseren. Toch heb ik hier nog niemand deze acties horen veroordelen. Er is immers veel begrip voor de woede van de boeren. En onder activisten met gemeenschappelijke doelstellingen primeert de solidariteit op meningsverschillen over strategie en taktiek.
No comments:
Post a Comment